Heel even terug in de tijd.  Eind 2019 zitten we in een restaurant.  We praten. We vragen. We denken. We luisteren. We drinken wijn (beiden) koffie verkeerd (Wendy) en thee (Viola). De tafel ligt vol. Er sprankelen woorden. Die tussen de gerechten op tafel komen. En er blijven liggen.

De volgende dag, als we wakker worden zijn die woorden er nog. In hoofd. In lijf. En weten we ‘het’ zeker. We gaan ‘iets’ doen met verlies, afscheid en rouw.

Dat ‘iets’ krijgt elke maand beetje bij beetje vorm. We schrijven. We ontwerpen. We kijken naar de ziel van ons toekomstig werk. Waarbij we zingeving en betekenis zoeken naar alle vormen van afscheid die de mens in het leven meemaakt. Het verlies van een dierbare, het achterlaten van een huis, het loslaten van een baan of het verlaten van een geliefde.

We praten. Met elkaar. Met vrienden. Met creatievelingen. Met toekomstige collega’s.  Met de buurman. Die spontaan zijn verhaal vertelt. Over de laatste fase van het leven van zijn vader. Bij wie hij weer ging inwonen. Om hem te verzorgen tot zijn sterven. En daar vol liefde op terugkijkt.

En dan is het daar! Onze ‘Luistertuin; afscheid van dat wat was’. Gaan we met liefde uitvaarten begeleiden. Bieden we frisse denkgesprekken. Verzorgen we zorgvuldige en creatieve mediation voor conflicten binnen familie-, en arbeidsrelaties.  We hebben energie. Zin. Ondernemersdrift.

Ondertussen piept en kraakt de wereld. Kruipt een (tot dan toe) onbekend virus ons leven binnen. Of je nu wel of geen besmetting oploopt; het coronavirus verandert het leven van ons allemaal.  Komen de begrippen verlies, afscheid en rouw in een nieuwe werkelijkheid te staan.  Het coronavirus daagt onze omgang met de dood uit. Ons denken over afscheid en dood wordt door elkaar geschud. Oud denken vraagt om nieuwe perspectieven.

Voor ons is dood springlevend. Met Luistertuin willen we de dood in het leven plaatsen.  Weg van angst. Van taboe. De dood mag uit het achteraf kamertje. Stof het af en haal het van zolder. We mogen meer vertrouwd raken met de dood. Immers; iedereen doet het. Dus kunnen we het er maar beter over hebben.

Luistertuin luistert naar jouw verhalen. We luisteren naar wie je bent, wat je raakt, wat en hoe je denkt en wat je voelt. Dit staat allemaal in relatie tot elkaar. In tijd van verlies, afscheid en rouw luistert Luistertuin naar jou. Luisteren is geen kant en klare oplossing of vaste antwoorden. Geen instant bevrediging of hap klare brokken. In welke fase van verlies, afscheid en rouw je ook verblijft. Ons luisteren is jouw verhaal.

Vanaf nu kun je wekelijks blogs, verhalen, gedichten en verhalen lezen over verlies, afscheid en rouw. We schrijven afwisselend over onze drie verschillende diensten uitvaartzorg, denkgesprekken en mediation en alle onderwerpen die hierbij om de hoek komen kijken.

We nodigen je uit te lezen en horen graag jouw reactie, je vraag en jouw verhaal.

Wil je meer weten over onze uitvaartzorg, denkgesprekken en mediation? Bel en/of mail gerust. We gaan graag met je in gesprek.